Friday, December 30, 2011

Κάτι σαν παιχνίδι

Μα πως γίνεται,
πάντα μου διαφεύγει η πραγματικότητα;
Εκεί που βρίσκομαι μέσα της
και είμαι έτοιμος να συμμετάσχω
στην ανίκητη πορεία της
κάτι -αόριστο πάντα-
με πιάνει απ' το χέρι
με μετατρέπει σε μωρό παιδί
που η βούλησή του υπαγορεύεται
από κάτι που ποτέ δε θα προσδιορίσει
αλλά πάντα στέκεται ανυπεράσπιστο.
Ίσως να λειτουργεί και σε μένα η νοσταλγία
-αν και νόμιζα πως μ' αφορά μόνο το μέλλον-
τουλάχιστον σ' ένα βαθμό τέτοιο
που να θαυμάζω
μόνο την παιδική ηλικία.


Σεπτέμβριος '09

Friday, December 16, 2011

Ποίηση

καταγραφή αισθήσεων
στίχοι καρφιά
που γίνονται πόδια
και κάθονται
καρέκλες
και κάποτε στρώματα
μήπως και βολέψεις
κάπου
την καρδιά σου.

Σεπτέμβριος '10

Wednesday, December 7, 2011

1
Κάθε άνθρωπος κι ένα καταφύγιο
μέχρι που οι άνθρωποι εξανθρωπίστηκαν
κι έμεινα ν' αγαπάω τη φυγή.
2
Μίσησα κάθε στιγμή
που δεν μπόρεσα να κοιτάξω κατάματα.
3
Όση αγάπη και να προσφέρεις
πάντα θα υπάρχει κάτι που ξέχασες ν΄ αγαπήσεις.
4
Φωτίστηκε η νύχτα
με το που τα μάτια σου
μιμήθηκαν τ'αστέρια.


Σεπτέμβρης '10